Dalej: traceroute Wyżej: ping Poprzednio: Wersja PC/TCP

Wersja UNIX

Dosyć trudno opisywać komendę ping na komputerach UNIXowych. Z tego co wywnioskowałem przeglądając strony manuala kilku systemów UNIX każdy z nich realizuje komendę nieco inaczej. Być może wynika to z faktu, że zosyała ona wymyślona i opracowana jako program Public Domain i zaimplementowana na różny sposób w różnych wersjach UNIXa.

Najprostsze użycie:
ping host [packetsize] [count]
gdzie:

host

nazwa (lub numer IP) oddalonego komputera,

packetsize

długość pakietu w bajtach, minimalna długość - 8 bajtów, domniemana 64 bajty, maksymalna 4096 bajtów, gdy długość pakietu jest krótsza niż 16 bajtów nie ma w nim miejsca na umieszczenie informacji związanych z czasem - nie będzie można określić czasu podróży pakietu (,,round-trip''),

count

liczba pakietów, które ma wysłać ping; z domniemania wysyła je tak długo, aż zostanie przerwany.

W niektórych systemach, jeżeli ping zostanie wywołany jedynie z parametrem host odpowiada: ,,host is alive'' gdy uzyskał odpowiedź lub sygnalizuje przekroczenie czasu (time-out) gdy odpowiedzi nie uzyskał. W innych realizacjach wypisuje numer pakietu i czas podróży, a po przerwaniu podaje statystykę: liczbę pakietów wysłanych, liczbę, która powróciła, minimalny, średni i maksymalny czas podróży. Pakiety, które nie wróciły nie są zaznaczane w żaden sposób.

Z dodatkowych opcji, które realizuje ping w systemie HP-UX można polecić [-o]. Gdy zostanie ona użyta program umieszcze w wysyłanych pakietach żadanie, aby każdy z routerów, przez który pakiet przechodzi dopisywał w nim swój adres. Pozwala to śledzić drogę pakietu (ale tylko na krótkich dystansach). Zwracam uwagę, że nie wszystkie routery realizują taką możliwość.

Niektóre implementacje programu ping mogą wysyłać następny pakiet niezwłocznie po powrocie poprzedniego. W szczególnych warunkach może to prowadzić do wysycenia przepustowości sieci.