Gdzy mamy do dyspozycji sprawny i poprawnie skonfigurowany program odczytu poczty multimedialnej listy takie nie powinny sprawiać kłopotu. Co zrobić jednak, gdy tak nie jest?
Standardowy mechanizm rozkodowywania przesyłek MIME używany na komputerach UNIXowych wykorzystuje plik o nazwie mailcap. Korzystają z niego niektóre programy pocztowe i przeglądarki WWW. W środowisku Windows uznano najwyraźniej, że poprawna konfiguracja tego pliku jest zbyt złożona dla ,,zwykłego'' użytkownika i nie jest on wykorzystywany.
Z przesyłkami MIME (jeżeli nie możemy ich odcyfrować inaczej) możemy próbować postępować w sposób następujący: zapisujemy przesyłkę do pliku wraz z nagłówkami (w programie mail lub mailx służy do tego komenda ,,copy''), a następnie przetworzyć ten plik za pomocą programu metamail (lub co sensowniejsze w środowisku UNIX przekazać bezpośdrednio, za pomocą funkcji pipe do programu metamail).
Bardzo łatwo go zdobyć: źródła w wersji dla UNIXa znaleźć można w thumper.bellcore.com; jest tam też wersja skompilowana pracująca pod DOSem. Zawsze warto jednak skorzystać z Archiego (szukając ,,mm2.7'' i ,, contrib2.7'').
Problem opisuje RFC1524 poświęcony właśnie konfiguracji programu odczytu poczty.
Zasadą (typowych) programów odczytu poczty multimedialnej jest to, że korzystają one z pliku konfiguracyjnego zwanego mailcap. Typowym miejscem, gdzie można go szukać to (jeżeli którykolwiek z dalszych odsyłaczy - ale tylko na komputerze UNIXowym - ,,zadziała'' oznacza to, że jest, być może, na nim zainstalowany jakiś program ułatwiający czytanie poczty multimedialnej): $HOME/.mailcap, /etc/mailcap, /usr/etc/mailcap, /usr/local/etc/mailcap. Plik ten może być jednak umieszczony w innym miejscu - zakłada się wówczas, że zmienna środowiska MAILCAPS określa wszystkie te miejsca gdzie można tego pliku szukać.
Ale (niestety) nie wszystkie programy pocztowe korzystają z pliku mailcap. Pewne uwagi na temat konfigurowania programu pmail w środowisku MS-DOS zawarte są i w tym podręczniku.
Natomiast z pliku tego korzystają bardzo intensywnie wszystkie browsery języka HTML wśrodowisku UNIX.
Jak już wspominałem nagłowkiem, który informuje o zawartości przesyłki jest nagłówek rozpoczynający się od ciągu znaków Content-type: . W pliku mailcap powinna znajdować się informacja jakiego programu należy użyć do ,,odtworzenia'' danego typu przesyłki. Linia pliku mailcap może wyglądać tak:
text/richtext; richtext \%s; copiousoutputCo oznacza, że przesyłki zawierające wiadomość tekstową (richtext wskazuje, że jest to wiadomość sformatowana z wykorzystaniem specjalnych znaków formatujących) należy odtwarzać z wykorzystaniem programu richtext (%s zostanie zastąpione nazwą pliku w którym program pocztowy (lub metamail) zapisze odkodowaną treść wiadomości).
Dokładniej, każda linia pliku mailcap podzielona jest na szerg pól oddzielaonych średnikami, dwa pierwsze pola są obowiązkowe, pozostałe nie i mogą występować w dowolnej kolejności. Oto podstawowe informacje na temat pliku mailcap:
Załóżmy, że otrzymaliśmy list z nagłówkiem Content-type:
text/x-html zawierający jako treść plik zawierający komendy języka
HTML.
Pragniemy użyć
programu lynx do przeczytania (obejrzenia) tego
tekstu. Zapis w pliku mailcap o postaci:
text/x-html; lynx -force_html %smoże pozwolić ,,odebrać'' taki list.
Szereg informacji na temat takiego konfigurowania różnych systemów oprogramowania (w tym również poczty) aby można było sensownie korzystać ze znaków narodowaych znalezc można w Krakowie.