Dalej Wyżej Poprzednio Spis treści indeks
Dalej: Czynności przygotowawcze Wyżej: Podręcznik administratora Poprzednio: Podręcznik administratora

named

  

Do normalnej pracy systemu komputerowego nie jest niezbędne uruchamianie programu named - do tego celu wystarczy poprawnie skonfigurowany resolver.

named jest specjalnym programem - serwerem odpowiadającym na zapytania resolverów dotyczące translacji nazw symbolicznych na adresy IP i odwrotnych. named podczas udzielania odpowiedzi kontaktuje się z innymi serwerami, a wszystkie uzyskane odpowiedzi przechowuje w tzw. ,,pamięci podręcznej'' (cache).  (Taka strategia postępowania pozwala uprościć proces odpowiedzi na kolejne pytania.)

Kiedy musimy uruchomić program named? Są trzy sytuacje w których musimy na komputerze uruchomić oprogramowanie:

  1. Chcemy tego. Z jakichś przyczyn uznajemy, że będzie pożądane przechowywanie informacji o najczęściej wykorzystywanych adresach w pamięci jednego z komputerów podłączonych do sieci lokalnej.

    Z taką sytuacją możemy miec do czynienia wtedy, gdy połączenie sieci lokalnej z resztą Internetu realizowane jest po bardzo/stosunkowo wolnym łączu. Konfigurujemy wówczas jeden komputer w sieci lokalnej jako nameserwer i wskazujemy go jako podstawowe źródło informacji resolverom pozostałych komputerów. W ten sposób tworzymy caching-only serwer.

    Zaletą takiego rozwiązania jest to, że po jakimś czasie na lakalnym serwerze mamy większość informacji, z których korzystają lokalni użytkownicy. Oni dostają odpowiedzi na swoje zapytania szybko, wolne łącze jest odciążenie od wielokrotnego przekazywania tych samych informacji.

  2. Jesteśmy odpowiedzialni za zarządzanie domeną adresową pewnej instytucji i nie chcemy (albo nie możemy) zlecić tej ,,fuchy'' komu innemu.

    Musimy wówczas utworzyć główny (pierwotny ??) (ang. primary) serwer zawierające dane o domenie.

  3. Administrator domeny poprosił/zażądał aby jeden z naszych komputerów spełniał rolę serwera zapasowego dla pewnej domeny.

    Wówczas tworzymy serwer wtórny (ang. secondary).

Oczywiście, prawie nigdy nie będziemy mieli do czynienia z żadną z powyższych sytuacji w czystej postaci. Możliwa jest praktycznie dowolna kombinacja ich wszystkich.

Ten sam komputer może równocześnie spełniać rolę serwera pierwotnego dla pewnych domen, wtórnego dla innych.

Omówimy poniżej pewne elementarne sprawy związane z uruchomieniem nameserwera (programu named) na komputerze UNIXowym.

Oprogramowanie jest najczęściej tak skonfigurowane, że nie trzeba dokonywać wielkich zmian konfiguracyjnych. W prostszych przypadkach należy jedynie utworzyć kilka plików i wypełnić je poprawnymi danymi.




Dalej Wyżej Poprzednio Spis treści indeks
Dalej: Czynności przygotowawcze Wyżej: Podręcznik administratora Poprzednio: Podręcznik administratora

Wojciech Myszka
pią, 14 lis 1997 11:12:41