Materiały i wykonane z nich proste elementy konstrukcyjne (belki, słupki, płyty, tarcze itp.) zmieniają swoje właściwości dynamiczne (właściwości dysypatywno - sprężyste) podczas działania na nie długotrwałych obciążeń dynamicznych. Jest to związane z ukrytymi wadami materiału oraz uszkodzeniami natury zmęczeniowej. Zmiany właściwości dynamicznych materiałów obserwowane w różnych okresach obciążeń mogą być miernikiem jego uszkodzenia. Podstawowym celem pracy byłoby określenie i zbudowanie takiego miernika oraz, w marę możliwości, stworzenie na tej podstawie gotowej metody służącej do określenia stopnia zużycia materiału. Metody identyfikacji właściwości dynamicznych materiałów i konstrukcji są gotowe.

2. Modelowanie i identyfikacja procesu przebijania materiałów kompozytowych z dużymi prędkościami.

W procesie przebijania mamy do czynienia z równoczesnym rozciąganiem, zginaniem i ścinaniem w różnych proporcjach. Proporcje te zależą od prędkości pocisku penetrującego osłonę, którą jest obecnie najczęściej lekki materiał kompozytowy. Tymczasem właściwości dynamiczne materiału istotnie zależą od prędkości jego deformacji. W praktyce najczęściej stosuje się właściwości sprężyste, które wyznacza się w warunkach obciążeń quasi-statycznych (małe wartości prędkości). W takich warunkach siły dysypatywne (siły oporu ruchu zależne od prędkości) nie występują i nie są w związku z tym identyfikowalne.